ایپاب‌فا: دنیای کودکی قصه های صوتی کودکان، داستان و بیشتر
نخستین کاریکاتوریست (کارتون‌ساز) کیست؟
گردونه‌ی دانش برای کودکان و نوجوانان
در زبان‌های غربی، کاریکاتور را «کارتون» می‌گویند. امروزه تقریباً تمام مجلات و روزنامه‌ها در صفحات خودشان یک یا چند کارتون (کاریکاتور) چاپ می‌کنند. برخی از این کارتون‌ها بیننده را به خنده وامی‌دارند و برخی دیگر او را متوجه مسائل روز می‌کنند.
پدر یا بنیان‌گذار کارتون‌سازی جدید، ویلیام هوگارث (۱69۷-۱۷64) هنرمند انگلیسی بود. هنرمندان دیگری هم پیش از او بودند که در نقاشی‌هایشان رسوم و رفتارهای ساده‌لوحانه یا احمقانه را دست می‌انداختند. ولی هوگارث آغازگر واقعی کارتون‌سازی است.
او به طبیعت آدمی و خلق‌وخوی مردم علاقه‌مند بود. در کاریکاتورها و کارتون‌های او، حالت‌ها و حوادث و مسائلی چون مستی، فساد جوانان، انواع گوناگون جنایت و حتی تقلب در انتخابات، به شکلی خنده‌آور مطرح می‌شد. هنرمند انگلیسی دیگری به نام توماس رولندسون، کار هوگارث را دنبال کرد. کارتون‌های او به تعداد بسیار زیاد چاپ و به سراسر انگلستان فرستاده می‌شدند. او برای آنکه مردم را خنده‌آور نشان دهد، در برخی از ویژگی‌های انسانی اغراق می‌کرد، و این کار در کارتون‌های امروزی رواج بسیار دارد.
در اوایل سده نوزدهم، مجله‌های اروپایی، که همانند بسیاری از محله‌های امروزی بودند دست به انتشار کارتون‌هایی زدند که بیانگر عقاید گوناگون درباره حوادث روز بودند، و این سرآغاز کارتون‌ها یا کاریکاتورهای سیاسی است که در روزنامه‌های امروزی چاپ می‌شود.
یکی از بزرگ‌ترین کاریکاتوریست‌های سیاسی، اونوره دومیه (۱۸۰۸-۱۸۷9) فرانسوی بود. او شدیداً به صاحبان قدرت و زمامداران و فساد موجود در دستگاه دولت حمله می‌کرد. او به دلیل کاریکاتور تمسخرآمیزی که از شاه کشیده بود، به شش ماه زندان محکوم شد.
امروزه تقریباً تمام مردم با کاریکاتورهای خنده‌دار سیاسی که در روزنامه‌ها چاپ می‌شود آشنایی دارند.
