در زمان‌های خیلی‌خیلی دور، پادشاهی بود که دلش می‌خواست همیشه لباس‌های خوب بپوشد. خیاط‌های مخصوص شاه، هرروز یک لباس تازه برای او می‌دوختند. روزی رسید که خیاط‌های او دیگر نتوانستند لباسی با شکل تازه برایش بدوزند.

روزی و روزگاری در یک دهکده کوچک، دختر کوچولویی بود که همه دوستش دانستند. او در قلب مردم جا داشت. مادربزرگ دخترک که به بچه‌ها خیلی علاقه داشت، در روز تولد او، شنل زیبایی به او هدیه کرد؛ یک شنل قرمز پررنگ با کلاهی قشنگ.

در روزی زیبا و رؤیایی، یک موجود فضایی تصمیم گرفت با سفینه‌ی خود برای آشنایی با انسان‌ها و بقیه موجودات زنده به زمین سفر کند. وقتی پس از طی سفری طولانی به زمین رسید

بچه فیل با غم و غصه گوشه‌ای نشست و زانوهایش را بغل کرد. این چندمین باری بود که حیوانات جنگل به دندان‌های او می‌خندیدند. فیل کوچولو آهی کشید

یکی بود یکی نبود. جنگل بزرگی بود که در آن حیوانات زیادی زندگی می‌کردند. در آن جنگل، شیر خودخواهی بود که همیشه از خودش تعریف می‌کرد. حیوانات جنگل کم‌کم از شیر خسته شدند

یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربان هیچ‌کس نبود. شهری بود شهرفرنگ، پرنده هاش رنگ‌ووارنگ. قصه‌ی ما ازاینجا شروع می‌شود که دوازده خانواده‌ی گنجشک در لانه‌ی خود زندگی می‌کردند.

سیب لپ قرمزی روی شاخه‌های درخت منتظر نشسته بود. نسیم کوچولو، هرروز صبحِ خیلی زود و گاهی هم بعد از غروب آفتاب، سری به درخت‌ها و لپ قرمزی می‌زد.

پیرمرد و پیرزنی با دو نوه کوچکشان در مزرعه‌ای زندگی می‌کردند. پیرمرد هرسال در مزرعه‌اش چیزی می‌کاشت. آن سال هم تصمیم گرفت چغندر بکارد.

یک روز تابستانی، کوثر و امیر همراه پدر و مادرشان برای گردش به جنگل رفتند. هنگام ظهر وقتی خواستند غذایشان را گرم کنند متوجه شدند که کبریت را در خانه جاگذاشته‌اند.

ملخک و کاکا پینه‌دوز روی درخت خوابیده بودند. از طرف رودخانه‌ها صدایی شنیده می‌شد. هوا روشن شده بود. نسیم خوبی می‌وزید؛ اما همراه نسیم، بوی تندی حس می‌شد.