دال پلان از رشته بازی‌های پرتابی است که برای انجام آن قدرت بدنی و تبحر در نشانه‌گیری نقش تعیین‌کننده دارد. انجام این بازی با ۲ نفر و یا بیشتر قابل انجام است.

ابتدا دایره‌ای به قطر چهار الی پنج متر ترسیم می‌کنند، شرکت‌کنندگان به دو گروه تقسیم شده و به‌قیدقرعه، تیم مهاجم و تیم مدافع تعیین می‌شوند...

 این بازی بیشتر در شب‌های طولانی پاییز و زمستان همچنین شب‌های ماه مبارک رمضان، در کردستان و آذربایجان غربی انجام می‌گیرد. جورابین جزو رایج‌ترین بازی‌های منطقه است.

ابتدا شرکت‌کنندگان به دو گروه تقسیم می‌شوند، سپس دایره‌ای را در وسط زمین به قطر دو متر ترسیم می‌کنند. به‌قیدقرعه، گروه بازنده، داخل دایره مستقر می‌شود و رو به روی‌هم حلقه زده، کمی خم می‌شوند...

این بازی می‌تواند شامل دو قسمت دستمال‌بازی و ترکه بازی باشد. ابتدا افراد با دستمال‌بازی به گرم کردن بدن خود پرداخته و آنگاه دو نفر از بازیکنان مهیای چوب بازی می‌شوند.

این بازی تقریباً در بیشتر نقاط روستایی و عشایری ایران و با نام‌های مختلفی رواج دارد. ابتدا به تناسب تعداد بازیکنان، دایره‌ای روی زمین کشیده می‌شود،

به‌قیدقرعه یک نفر انتخاب شده و خم می‌شود تا بقیه افراد از روی او بپرند. این بازی دوازده مرحله دارد که در هر مرحله فرد پرنده باید حین پریدن جمله مشخصی را گفته و عملی طنزگونه و یا مهارتی انجام دهد.

بیل گردانی در منطقه نیم ور (استان مرکزی) دارای قدمت بسیاری بوده و با توجه به ارزش‌ها و جنبه‌های آیینی، در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسیده است.

شرکت‌کنندگان به‌قیدقرعه، یک نفر را به‌عنوان گرگ انتخاب می‌کنند که باید دنبال بچه‌های دیگر شرکت‌کننده بدود و آن‌ها را بگیرد. وقتی گرگ به یکی از بچه‌ها نزدیک شود او باید روی یک بلندی که یا از پیش معین‌شده و یا هر بلندی دیگر، برود

این بازی با نام‌های یک‌لنگه‌پا، الخترک، الختور، رمازا و یا خروس‌جنگی نیز معروف است و در اغلب نقاط ایران رواج دارد. بازی الختر یک بازی هیجانی و ساده است.