ایپاب‌فا: دنیای کودکی قصه های صوتی کودکان، داستان و بیشتر
مردم از چه زمانی گوش خود را سوراخ کردند؟
گردونه‌ی دانش برای کودکان و نوجوانان
سابقه سوراخ کردن گوش برای آویختن گوشواره، به دوران پیش‌ازتاریخ بازمی‌گردد. در میان هندیان، مادها، ایرانیان، مصریان، عرب‌ها و عبری‌های روزگار باستان، آویختن گوشواره رسم بود.
در آن روزها، گوشواره، در مدتی کوتاه به زیوری هنری و گران‌بها تبدیل شد. مثلاً اتروسک ها – ساکنان قدیمی سرزمین کنونی ایتالیا – گوشواره‌هایی زرین به شکل گل، میوه، گلدان، سپر، گل لباس، هلال ماه نو، طاووس نر، قو و مانند این‌ها می‌ساختند. یونانی‌ها گوشواره طلایی بسیار زیبا می‌ساختند و حتی از مجسمه‌های الهه‌های خود می‌آویختند. در آن روزها مردان یونانی تا رسیدن به سن نوجوانی، گوشواره می‌زدند.
رومیان باستان، استفاده از گوشواره را از یونانیان تقلید کردند و برخی از زنان رومی گوشواره‌های بسیار گران‌قیمتی از انواع مروارید و جواهرات داشتند. پس از زن‌ها، مردان رومی نیز گوش خود را سوراخ کردند و رسم گوشواره آویختن در میان مردها چنان ریشه گرفت که امپراتور روم در سده سوم پس از میلاد، به‌موجب فرمانی، گوشواره آویختن را برای مردها قدغن کرد.
پس از سده‌های میانه، مردها فقط از گوش چپشان گوشواره می‌آویختند. آنگاه شیوه‌های آرایش موی سر زنان و مردان تفاوت پیدا کرد و وقتی موی بلند روی گوش را می‌گرفت، گوشواره از رواج افتاد. ولی در سده‌های پانزدهم و شانزدهم، از نو مد شد.
گوشواره در نزد زنان نیز از همان روزها محبوبیت داشته است. در سال‌های اخیر، مردان علاقه‌ای به گوشواره زدن نشان نداده‌اند؛ ولی هنوز هم گروه‌هایی از مردان، گوشواره می‌زنند. اینان عبارت‌اند از کولی‌ها، ملوانان و بعضی از مردان در ایتالیا و اسپانیا. زمانی پزشکان معتقد بودند که سوراخ کردن گوش برای سلامت آدمی مفید است، ولی در حال حاضر چنین اعتقادی ندارند.
