در زمان‌های قدیم در دهکده‌ای مدرسه‌ی بزرگی وجود داشت که حدود صد دانش‌آموز شب‌ها می‌آمدند و با صدای بسیار بلند درس می‌خواندند. بعضی وقت‌ها که بچه‌ها برای رفتن به خانه‌هایشان دیرشان می‌شد

در سرزمینی در کنار چشمه‌ای پرآب، تعدادی فیل به خوبی و خوشی زندگی می‌کردند. چشمه، صاف و زلال بود و وقتی‌که عکس آسمان و ابرها در آن می‌افتاد، مانند تابلویی زیبا به نظر می‌رسید که تغییر شکل می‌داد.

شب بود. ستاره‌ها مانند پولک‌های براق می‌درخشیدند و آسمان و کوچه‌ها را روشن کرده بودند. احمد توی حیاط دراز کشیده بود و به این‌همه زیبایی نگاه می‌کرد.