روزی روزگاری خواهر و برادری باهم زندگی می‌کردند. باآنکه سال‌های زیادی از عمرشان گذشته بود، هیچ‌کدام ازدواج نکرده و بچه‌ای نداشتند. اسم خواهر «ماریلا» و اسم برادر «ماتیو» بود. ماتیو دیگر پیر شده بود و نمی‌توانست کارهای مزرعه را به‌تنهایی انجام دهد.

روزی روزگاری، پسربچه‌ای بود به نام «تام سایر». او که پدر و مادرش را از دست داده بود، با عمه‌اش زندگی می‌کرد. تام دوستی داشت به نام هاکلبری فین. هاک هم بچه‌ی فقیری بود، همیشه در کوچه‌ها ول می‌گشت و کارهای عجیبی می‌کرد.

یکی بود یکی نبود. زیر گنبد کبود، در دهکده‌ای کوچک، جوان هیزم‌شکنی زندگی می‌کرد که بسیار فقیر بود. او مجبور بود به بیرون از دهکده برود و هیزم جمع کند تا به مردم بفروشد و زندگی را بگذراند.

روزی روزگاری در دهکده‌ای دوردست پسری به نام «غلام» با مادر پیرش زندگی می‌کرد. او اهل کار کردن نبود و همیشه دوست داشت به‌راحتی پول دربیاورد.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدای مهربون هیچ‌کس نبود. در یک جنگل سرسبز و خرم، مثل همه جنگل‌های دیگر، حیوانات زیادی زندگی می‌کردند. در این جنگل شیر ظالمی بود که به خاطر زور زیادش خودش را سلطان جنگل می‌دانست.

روزی روزگاری در شهری بزرگ، پادشاهی زندگی می‌کرد که خداوند به او پسری داد؛ اما چند روزی از تولد فرزندش نگذشت که پادشاه همسرش را از دست داد.

یکی بود یکی نبود، توی یک جنگل بزرگ که حیوانات زیاد و خطرناکی هم داشت یک خرس با سه تا بچه‌اش زندگی می‌کردند. مادر همیشه مواظب بچه‌ها بود تا توسط حیوانات وحشی آسیب نبینند.

روزی روزگاری، دختری مهربان در کنار باغی زیبا و پرگل زندگی می‌کرد که به «ملکه گل‌ها» شهرت یافته بود.

یکی بود یکی نبود. وسط یک جنگل پردرخت و پوشیده از گل و گیاه، یک باغ گردو بود که هرسال، با گردوهای خوشمزه‌ی زیاد، برای استفاده‌ی ساکنان جنگل و حیوانات، به بار می‌نشست.

یکی بود، یکی نبود، غیر از خدای مهربون هیچ‌کس نبود. در کنار بیشه کوچکی، حیوانات در کنار هم با خوبی و خوشی زندگی می‌کردند. آن‌ها در روز به بازی و شادی مشغول بودند و شب‌ها هم برای فردا برنامه‌ریزی می‌کردند.