سال‌ها قبل شاهزاده‌ی جوان و زیبایی در قصری بزرگ با پدر و مادر خویش زندگی می‌کرد. یک روز پادشاه رو به همسرش کرد و گفت: «من روزبه‌روز پیرتر می‌شوم.

یک پروانه می‌تواند به رنگارنگیِ شاداب‌ترین گل‌های بهاری باشد؛ اما چند ماه قبل، همین پروانه، یک کرم ابریشم پشمالوی بامزه بود.

روزی سه بچه خوک بودند که هرکدام می‌خواستند برای خودشان خانه داشته باشند. اولین خوک خانه‌اش را با کاه ساخت.

فِلیکس شنیده بود شبدر چهارپر نشانه‌ی شانس است و بدون وقفه، تمام مزرعه و چمنزار را برای پیدا کردن آن جستجو کرده بود!

خرگوش صحرایی جوانی در روستا زندگی می‌کرد. او خیلی زیبا بود و آن‌قدر پاهایش سریع بودند که مطمئن بود هیچ‌کس نمی‌تواند او را شکست دهد.

شما می‌توانید در روزهایی از اردیبهشت که هوا بارانی است چیزهایی که دوست دارید درست کنید. وسایلی که لازم دارید، کمی کاغذ، چسب یا خمیر، قیچی و تعدادی مجله، بروشور یا جزوهی قدیمی است.

پدرِ ادوارد گفت: «امروز روزیه که می‌تونیم کمی باغبونی کنیم! خاک خیلی خوب و محکمه. پس باید کمی خاک رو بکَنیم!»

پرستوها برگشته‌اند، الآن همه می‌دانند که واقعاً بهار آمده است! همه دوست دارند پرستوها را با آن پرهای آبی براق و منقارهای سفید زیبا ببینند.

در زمان‌های دور پادشاهی زندگی می‌کرد که خیلی غمگین و ناراحت بود. چون زنی که خیلی دوست داشته یعنی همسرش، مرده بود. پادشاه دختری داشت که خیلی شبیه همسر بیچاره‌اش بود.

می‌می بچه‌گربه‌ی کوچولو، با خودش فکر کرد: «این پرنده منو عصبانی می‌کنه! دفعه‌ی بعد که اون جرئت کرد نوکش رو از لونه اش بیرون بیاره من اونو می‌گیرم.»