در جنگلی انبوه، کلبه‌ای کوچک قرار داشت که از شاخ و برگ درختان جنگلی ساخته شده بود و در داخلش دو خرس نر و ماده با بچه‌های خود زندگانی می‌کردند.

حاکم شهری یک روز به‌اتفاق چند تن از دوستانش از جنگلی می‌گذشت. آن‌ها به انتهای جنگل رسیده بودند که ناگهان صدای غرش شیری توجهشان را جلب کرد

سال‌ها قبل در شهری کوچک، پسری زندگانی می‌کرد به ‌نام پیتر. او یکی از تنبل‌ترین بچه‌های روی زمین بود. او هیچ‌گاه تکالیف مدرسه خود را انجام نمی‌داد و پیوسته در سرِ کلاس دیرتر از سایرین حاضر می‌شد.

سال‌ها قبل در کنار رودخانه‌ای نزدیک جنگل، قورباغه‌ای سبزرنگ زندگانی می‌کرد. این قورباغه خیلی به خودش مغرور بود و همیشه خود را بزرگ‌ترین و قشنگ‌ترین قورباغه روی زمین می‌دانست.

چه خبر شده بچه‌ها؟ بازهم همه‌جا سیاه‌پوش شده بچه‌ها. آخه می‌دونید، امروز اربعین امام حسینه.

یکی بود، یکی نبود. دختر یتیم و فقیری بود به نام «ماری». یک روز، ماری کوچولو نزد خانمی رفت به اسم خانم ژاکی و به او گفت: «من خیلی فقیرم. اگر ممکن است، به من کاری بدهید.»

سال‌ها پیش، فیلِ بدجنس و حیله‌گری در جنگلی زندگی می‌کرد. این فیلِ ماجراجو نامش «ترانکی» بود و هرروز صبح زود، وقتی از خواب برمی‌خاست، با خود فکر می‌کرد که امروز چه حقه‌های جدیدی به کار ببرد تا حیواناتِ جنگل را ناراحت کند.

گرومی‌می کیست؟ گرومی‌می یک شیر کوچولوست… یک شیرِ کوچولوی خیلی بدبخت که دائم شلاقی بالای سرش می‌چرخد و روی گرده‌اش پایین می‌آید.

زیر گنبد کبود، زنِ خوب مهربانی بود که در یک خانه‌ی کوچک و قشنگ، کنارِ مزرعه‌ی سبز و خرمی از شبدر زندگی می‌کرد. شبدرهای این مزرعه آن‌قدر خوش‌بو، سبز و تازه بودند که انسان دلش می‌خواست آن‌ها را بچیند.

امروز در سیرک اتفاق غم‌انگیزی افتاد: دو بچه‌شیر کوچولو از سیرک فرار کردند. مارچلینو، دلقک سیرک، بسیار ناراحت بود و با خود می‌گفت: «فوراً باید برای پیدا کردن بچه‌شیرها راه افتاد.»