اگر انسان گریه نمی کرد، چه می شد؟ آیا انسانیت خود را از دست نمی داد و به شیئی بی‌روح و بی احساس تبدیل نمی شد؟ برای انسان، گریستن ضروری است. چه کسی گفته مرد نباید گریه کند؟

یک روز تابستان، الی به استانلی هدیه داد. هدیه اش یک سورتمه بود. اما استانلی بیچاره باید تا زمستان صبر می کرد تا برف ببارد و بتواند سورتمه سواری کند. آخه این هم شد هدیه؟

قصه، زبان حال و درون انسان است، زبانی که قابلیت ترجمه به زبان‌های دیگر را دارد؛ با باورها، عقاید، آداب‌ورسوم درآمیخته و نقش ویژه‌ای در ایجاد تغییرات فرهنگی جوامع ایفا می‌کند.

آشنایی با مکتب ادبی کلاسیک گرایی و نئوکلاسیک گرایی در ادبیات غرب

انسان درطول زندگی با مشکلات بسیاری روبرو می شود و چاره این مشکلات، «فکر و تدبیر» است. یعنی باید مشکلات را با فکر و اندیشه حل کرد و از سر راه برداشت. بدون فکر نمی شود کاری کرد.