در روزگاران قدیم در کلبۀ کهنه‌ای کنار دریا ماهیگیر فقیری با همسر و سگش زندگی می‌کرد. او هرروز برای ماهیگیری به دریا می‌رفت؛ اما ماهی زیادی در تورش نمی‌افتاد و زندگی آن‌ها به‌سختی می‌گذشت...

یک روز غروب راوی، سنجابی را دید که با بچه‌اش روی شاخه درخت انبه نشسته بودند. آن دو سرگرم خوردن انبۀ رسیده‌ای بودند. راوی سنگی برداشت و به‌طرف مادر و بچه‌اش انداخت...

یکی بود یکی نبود. غیر از خدا هیچ‌کس نبود. یک آقا کلاغه و یک خانم کلاغه بودند که با بچه‌هایشان روی یک درخت کهن‌سالی زندگی می‌کردند.