بایگانی/آرشیو برچسب ها : مریم نشیبا

هوا گرم بود و خرس کوچولو رفته بود توی آب شنا کند. خرسی یک لنگه کفش پیدا کرد و آن را برداشت و از آب بیرون آورد. او لنگه کفش را به جغد دانا نشان داد و پرسید: این چیه؟ جغد دانا گفت: این یک لنگه کفش است. آدم ها آن را به پا می کنند و راه می روند ...

قطره‌ی شبنم از روی برگ سر خورد و پرتاب شد روی زمین. وقتی قطره‌ی آب به زمین برخورد کرد یک دختر کوچولوی ظریف و لاغر از روی زمین بلند شد. او دختر آب بود. دختر آب بلند شد و به راه افتاد ...

دهقانی توی گاری‌اش پر از پنبه بود ولی یک‌دفعه یک تکه از پنبه که به شکل آدمک بود از روی گاری افتاد. آدمک پنبه‌ای دنبال گاری دوید، اما به گاری نرسید و از خستگی روی سنگی نشست.

ننه خورشید و گلبهار خیلی همدیگر را دوست داشتند. آب خانه تمام شده بود و گلبهار باید پای چشمه می رفت و کوزه را پر از آب می کرد.

پاییز به جنگل آمده بود و همه جا غلغله بود. خاله خرسه هم باید همه ی کارهایش را انجام می داد تا به خواب زمستانی برود. او خیلی تمیز بود و باید همه ی ملافه هایش را می شست.