ششم آوريل ۱۸۸۱ زنی را در چهاردیواری زندان کَمبروِل به دار آویختند. طبق معمول، مراسم می‌بایست ساعت هشت صبح برگزار می‌شد. آفتاب که برآمد، بانگ نیایش سایر زندانی‌ها بلند شد.

مقدمه ای کوتاه و مفید بر کتاب «مجمع الجزایر گولاگ» نوشته: الکساندر سولژنیتسین نویسنده روس در انتقاد از جنایات ضدبشری کمونیسم شوروی

در روزگاران قدیم گرگی بود بسیار ظالم و شرور و در کنار خانه روباهی زندگی می‌کرد.

روزی از روزها یک گرگ درنده که مدت‌ها بود غذائی به دست نیاورده بود و خیلی گرسنه بود، در سر راه خود خرگوشی را دید که در زیر سایه درختی خوابیده است.

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روباهی از یک دهکده مرغی دزدید و فرار کرد و رفت، پس از ساعتی شب فرارسید و همه‌جا تاریک شد.

روزی روزگاری خیلی پیش روباهی زیر درخت صنوبری زندگی می‌کرد. یک روز روباه لک‌لکی را دید که داشت روی درخت صنوبر برای خودش لانه می‌ساخت خندید و گفت:

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. ماه اردیبهشت، دومین ماه از فصل بهار بود. درختان شکوفه کرده بود و پرندگان از شاخه‌ای به شاخه دیگری پر می‌کشیدند و یکدیگر را صدا می‌کردند.

در جنگل سرسبزی، بالای درخت بزرگی کلاغی لانه داشت. کلاغ بعد از مدتی چند تا تخم گذاشت و طولی نکشید که از توی این تخم‌ها چند تا جوجه بیرون آمدند.

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روباه درحالی‌که در جنگل گردش می‌کرد با گرگ برخورد نمود.

روزی روزگاری، در جنگلی، روباهی با یک گربه وحشی آشنا شد. آن‌ها در کنار جنگل قدم می‌زدند. روباه خیلی از خودش تعریف می‌کرد. او می‌گفت: «من پوست بسیار زیبایی دارم. خیلی از انسان‌ها عاشق پوست روباه هستند.