خانم خرگوشه و آقا خرگوشه از داشتن پسر مهربان و خوش‌رویشان خیلی خوشحال و راضی بودند. برعکس، آقا سنجابه و خانم سنجابه خیلی از دست پسر اخمویشان ناراحت بودند.

صبح که زنگ کلاس زده شد و همه به کلاس آمدند، خانم معلم درحالی‌که دست دختر کوچولویی را در دست داشت وارد کلاس شد. سپس رو به بچه‌ها کرد و گفت: «بچه‌ها، از امروز یک شاگرد به کلاس ما اضافه می‌شود.

هوا سرد شده بود و همه‌ی حیوانات جنگل تا جایی که می‌توانستند آذوقه جمع‌آوری کرده بودند. سنجاب کوچولو هم به همین ترتیب مقدار زیادی گردو، فندق و بادام جمع کرده و در تنه‌ی درختی که در آن زندگی می‌کرد، پنهان کرده بود.

یک روز پدربزرگ نوه‌هایش را دور خود جمع کرد و برای اینکه میزان توانایی و راست‌گویی آن‌ها را بفهمد به آن‌ها گفت: «بچه‌های عزیزم، من به هرکدام از شما یک تخم گل می‌‌دهم تا شما آن را در گلدان بکارید.

وقتی‌که دوستان خانم پرستو به‌طرف محل گرم‌تری رفته بودند، او خواب مانده بود و حالا می‌بایستی هرچه زودتر خود را به محل گرم‌تری برساند؛

آخوندک در حال قدم زدن در کشتزار بزرگ بود که ناگهان صدای فریاد سیب‌زمینی‌ها را شنید. با سرعت پیش آن‌ها رفت و از علت فریاد زدنشان پرسید.

توی یک مزرعه‌ی بزرگ، یک مرغدانی بود. در این مرغدانی، جوجه کوچولویی زندگی می‌کرد. یک روز، جوجه کوچولو با خودش گفت: «من دیگر بزرگ شده‌ام. می‌توانم از این مرغدانی بیرون بروم و همه‌جا را تماشا کنم.»

روزی روزگاری یک خواهر بزرگ بود و یک خواهر کوچک. مادر و پدر آن‌ها هرروز صبح به سر کار می‌رفتند و خواهر بزرگ و خواهر کوچک تا عصر تنها بودند. در نبودن پدر و مادر، خواهر بزرگ هم کارهای خانه را انجام می‌داد و هم به خواهر کوچکش می‌رسید.

نی با پدر و مادر و مادربزرگش در کلبه‌ی گرم و راحتی زندگی می‌کردند. کلبه‌ی آن‌ها روی یک تپه‌ی صاف و شیب‌دار نزدیک مزرعه‌ی ذرت قرار داشت. پاییز از راه رسیده بود و کدوتنبل‌ها زرد شده بودند

مدتیه که دیگه فعالیتم کم شده و قصه نمی‌ذارم. شاید دلیلش گرفتاری نباشه.