یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچکس نبود. بیستوپنج سرباز سربی بودند که همه باهم برادر بودند. آنها از یک قاشق قدیمی سربی ساخته شده بودند. همه آنها کنار هم، چسبیده به هم و با حالت خبردار ایستاده بودند و سرشان را با غرور بالا گرفته بودند.
بخوانیدقصه کودکانه: حکایت یک جهنمی واقعی || هانس کریستین اندرسن
تمام درختهای سیب در باغ شکوفه کرده بودند. آنها خیلی زود، قبل از آنکه برگهایشان سبز شود، شکوفه کرده بودند. در حیاط همه جوجه اردکها بیرون آمده بودند، گربه هم بیرون آمده بود و نور خورشید را که روی پایش افتاده بود، میلیسید.
بخوانیدقصه کودکانه: آدمبرفی || هانس کریستین اندرسن
آدمبرفی گفت: «چقدر خوب است. این باد سردی که میوزد دارد تمام بدان مرا به ترق و تروق میاندازد. این همان هوایی است که جان تازهای به آدم میبخشد. آن موجود درخشانی که آن بالاست بدجوری دارد به من چشمغره میرود.»
بخوانیدقصه کودکانه: حلزون و بوته گل سرخ || هانس کریستین اندرسن
باغ زیبایی بود که اطراف آن از بوتههای فندق پوشیده شده بود. در آنسوی بوتهها مزارع زیبایی وجود داشت که گوسفندان و گاوها در آن میچریدند. در این باغ یک بوتۀ پر از گل سرخ بود و زیر آن حلزونی زندگی میکرد که هیچچیز بهجز خودش برایش مهم نبود و در این دنیا فقط به خودش فکر میکرد.
بخوانیدقصه کودکانه: بلبل و گل سرخ || هانس کریستین اندرسن
تمام ترانههای شرقی از عشق بلبل به گل سرخ حرف میزنند. چراکه در سکوت شبهای پرستاره، بلبل آوازهخوان برای گل خوشبوی خود نغمهسرایی میکند. من در فلاتهای مرتفعی که با ازمیر فاصله چندانی ندارد، آنجا که ساربان، شترهای خود را پیش میراند، یک بوته گل سرخ دیدم.
بخوانید