در یک جنگل سرسبز و بزرگ که حیوانات زیادی داشت همه با خوبی و خوشی در کنار هم زندگی می‌گردند. هرکسی برای خودش خانه‌ای داشت و با بچه‌هایش در آن زندگی می‌کرد.

یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربان هیچ‌کس نبود. در برکه‌ای زیبا در دوردستِ این سرزمین خاکی، سه ماهی زرنگ و زبل، دوراندیش و تنبل و کاهل باهم زندگی می‌کردند.

آن روز که با بچه‌ها به باغ پرندگان رفتیم، یکی از بهترین روزهای زندگی‌ام بود. باغی سرپوشیده، پر از پرندگان و پروانه‌های قشنگ، درختان زیبا و حوضچه‌هایی پر از ماهی و اردک.

تپلی و کپلی، به همراه دوستشان «روبی»، در میان گل‌ها و سبزه‌ها، به بازی و شیطنت مشغول بودند که سروکله پدربزرگ پیدا شد. پدربزرگ سه ظرف بزرگ در دست داشت. پدربزرگ گفت: «بچه‌های قشنگ من، نگاه کنید چی برایتان آورده‌ام.»

بلقیس، فرمانروا و ملکه‌ی کشور آباد و سرزمین پهناور یمن بود که در زمان حضرت سلیمان علیه‌السلام زندگی می‌کرد و لشکریان نیرومند و فراوانی داشت. او هرروز بر تخت بسیار بزرگ و زیبایش که از عاجل فیل ساخته شده بود، می‌نشست و بزرگان کشورش را فرامی‌خواند