هر بچه‌ای که قصه شنیده باشد، خودش هم می‌تواند قصه بسازد. و چه قصه‌ای بهتر از قصه‌هایی که خود بچه‌ها بسازند. انجام چنین کاری ممکن است در وهله اول نشدنی و یا دشوار به نظر برسد، اما واقعیت این است که انجام‌پذیر است و به امتحانش می‌ارزد.

چرا عده ای می گویند بچه ها نباید قصه های پریان و افسانه بخوانند؟ آیا خواندن قصه های خیالی و داستان های فانتزی برای کودکان زیان بار است؟

افسانه‌های عامیانه بخش عمده ادبیات کلاسیک کودکان به شمار می‌رود. این ژانر مردمی به‌عنوان بخشی عمده از فولکلور ایران و جهان همواره رواج و گیرائی چشمگیری در میان قشرهای کودک و نوجوان داشته و دارد.

فانتزی، تخیلی‌ترین گونه داستانی است. در فانتزی، نویسندگان با گذر از جهان واقع و نقض قوانین و چارچوب‌های جاری و دست و پاگیر آن، جهانی ثانوی با قواعد نو خلق می‌کنند. جهانی که مملو از عناصر و حوادث شگفت انگیز، موجودات خارق العاده و فضایی خیالی است.

سام وحشی، داستان یک سگ شجاع و جسور به نام سام است که به همراه صاحب خود در مزرعه ای در غرب وحشی زندگی می کند. همه چیز خوب است تا اینکه یک روز گروهی از سرخپوست ها به آنها حمله می کنند ...