ایپابفا: دنیای کودکی قصه های صوتی کودکان، داستان و بیشتر
پنج نمایشنامه قرآنی
یادداشت نگارنده:
این نوشته جزو آثار متنی نگارنده (مدیر سایت ایپابفا) است و صرفاً جهت استفاده رایگان عرضه شده است.هرگونه استفاده تجاری یا کپی برداری بدون ذکر منبع و نام نگارنده ممنوع می باشد.
قوم عاد
بازنویسی نمایشی آیات قرآن
نگارنده: هادی قربانی
***
به نام خدا
راوی:
سرگذشت هود، برادر قوم عاد را یاد کن آن زمان که قومش را در سرزمین «احقاف» بیم داد؛ درحالی‌که پیامبران بسیاری پیش از او در گذشته‌های دور و نزدیک آمده بودند. (1)
هود:
ای قوم من! تنها خدا را پرستش کنید که شمارا جز او معبودی نیست. آیا پرهیزکاری پیشه نمی‌کنید؟(2)
قوم:
ای هود! ما تو را در نادانی و سبک‌مغزی می‌بینیم؟ (3)
هود:
ای قوم من! در من هیچ سفاهت نیست، بلکه من فرستاده‌ای از جانب پروردگار جهانیانم (4) تا پیام‌های پروردگارم را به شما ابلاغ کنم و من شمارا خیرخواهی امین هستم. (5) آیا تعجب کرده‌اید که فرمان آگاهی‌بخش پروردگارتان را مردی از میان خودتان به شما می‌رساند تا شمارا از مجازات الهی بیم دهد؟(6)
قوم:
ما تو را از دروغ‌گویان می‌پنداریم. (7) نظر ما درباره تو فقط این است که بعضی از خدایان ما به تو زیان رسانده و عقلت را ربوده‌اند. (8)
هود:
من خدا را به شهادت می‌طلبم و شما نیز گواه من باشید که من ازآنچه شریک خداوند قرار می‌دهید بیزارم. (9)
قوم:
ما هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم. (10)
هود:
ای قوم! جز خدای یگانه را نپرستید که بر شما از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم. (11)
قوم:
آیا آمده‌ای کــه بــا دروغ‌هایت ما را از خدایانمان بازگردانی. (12) که تنها خدای یگانه‌ای را بپرستیم و آنچه را پدرانمان می‌پرستیدند وانهیم؟ (13) ما خدایانمان را به خاطر حرف تو رها نمی‌کنیم. (14)
هود:
ای قوم! خدا را پرستش کنید که جز او معبودی ندارید. پرستش خدایان، بهتانی بیش نیست. (15) آیا با من درباره اسم‌هایی جدال می‌کنید که خودتان روی بت‌ها گذاشته و آن‌ها را خدا می‌خوانید؟ درحالی‌که خدا هیچ حکمی درباره اصالت آن‌ها نازل نکرده است. (16) پلیدی گناه و غضب پروردگارتان شمارا فراگرفته است. (17)
قوم:
ای هود! تو هم دلیل روشنی برای ما نیاورده‌ای و ما هم خدایان خود را به خاطر حرف تو رها نمی‌کنیم و هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد. (18)
هود:
آیا بیهوده بر هر مکان بلندی نشانه‌ای برمی‌افرازید. (19) و قصرها و قلعه‌های زیبا و مستحکم بنا می‌کنید، شاید که در دنیا جاودانه بمانید؟(20)
قوم:
نیرومندتر از ما کیست؟(21)
هود:
به یادآورید هنگامی را که خداوند شمارا جانشینان قوم نوح قرار داد و از جهت آفرینش جسمانی، بدن‌های شمارا بلندقامت و قوی‌هیکل ساخت. (22) ای قوم من! از پروردگار خویش طلب آمرزش کنید و بعد به‌سوی او بازگردید تا باران آسمان را پیاپی بر شما فرو فرستد و نیرویی به نیرویتان بیفزاید و گنه کارانه روی از حق برنتابید. (23) پس اگر روی برگردانید، من پیامی را که مأمور ابلاغ بوده‌ام به شما رساندم و پروردگارم گروه دیگری را جانشین شما می‌کند و کمترین ضرری از شما به او نمی‌رسد چراکه پروردگارم خود، نگهبان هر چیز است. (24)
قوم:
پس اگر راست می‌گویی، آنچه از بلا و عذاب به ما وعده می‌دهی، بیاور! (25)
هود:
علم آن تنها در نزد خداوند است و خود می‌داند چه زمان شمارا مجازات کند. من آنچه را که باید، به شما می‌رسانم لیک شمارا قومی می‌بینم که پیوسته در جهل و بی‌خبری هستید. (26) پس منتظر بمانید؛ من نیز با شما منتظر می‌مانم. (27)
راوی:
و هنگامه عذاب در رسید و آنگاه‌که آن را به شکل ابر گسترده‌ای دیدند که به‌سوی دره‌ها و آبگیرهایشان روان بود با خوشحالی گفتند: (28)
قوم:
ابری باران‌زاست که بر ما خواهد بارید. (29)
گروه کر:
بلکه آن همان چیزی است که بر آمدنش شتاب می‌کردید؛ تندبادی است که عذابی دردناک در آن است. (30) تندبادی که همه‌چیز را بــه فرمان پروردگارش در هم می‌کوبد و نابود می‌کند. (31) و بر چیزی نمی‌گذرد مگر اینکه آن را پوسیده می‌سازد. (32) و مردمان را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند. (33) و اگر آنجا بودی می‌دیدی که اجساد قوم، همچون تنه‌های پوسیده و توخالی نخل، در میان این تندباد، بر زمین افتاده و هلاک شده‌اند. (34) پس چرا خدایانی که غیر از خــدا به وساطت گرفته بودند یاری‌شان نکردند؟ بلکه از میانشان گم شدند و این بود حاصل دروغ آن‌ها و آنچه بهتان می‌زدند. (35)
راوی:
و اما قوم عاد با تندبادی طغیانگر و سرد و پر صدا نابود شدند. (36) که خداوند هفت شب و هشت روز پی‌درپی بر آن‌ها مسلط ساخت. (37) تندبادی وحشتناک و سرد، در روزی همیشه منحوس. (38) تندبادی نازا و بی‌باران (39) که چون صبح بر آن‌ها دمید جز خانه‌های متروکشان چیزی به چشم نمی‌خورد. (40)
گروه کر:
و این قوم عاد بود که آیات پروردگارشان را انکار کردند و پیامبران او را نافرمانی و از فرمان هر ستمگر حق‌ستیز پیروی کردند. (41) ما بدان‌ها قدرتی دادیم که به شما ندادیم و بدیشان گوش و چشم و دل دادیم اما گوش‌ها و چشم‌ها و دل‌هایشان به کارشان نخورد چراکه آیات خدا را انکار می‌کردند و سرانجام، آنچه را به تمسخر می‌گرفتند، خودشان را فراگرفت. (42) آیا ندیدی پروردگارت با قوم عاد (43) و با شهر ارم، شهر ستون‌ها (44) که همانندش در سرزمین‌ها آفریده نشده بود، چه کرد؟ (45)
پایان
منابع آیات (قوم عاد):
1- احقاف 21 16- اعراف 71 31- احقاف 25
2- اعراف 65 17- اعراف 71 32- ذاریات 42
3- اعراف 66 18- هود 53 33- قمر 20
4- اعراف 67 19- شعرا 128 34- حاقه 7
5- اعراف 68 20- شعرا 129 35- احقاف 28
6- اعراف 69 21- فصلت 15 36- حاقه 6
7- اعراف 66 22- اعراف 69 37- حاقه 7
8- هود 54 23- هود 52 38- قمر 19
9- هود 54 24- هود 57 39- ذاریات 41
10- هود 53 25- اعراف 70 40- احقاف 25
11- احقاف 21 26- احقاف 23 41- هود 59
12- احقاف 22 27- اعراف 71 42- احقاف 26
13- اعراف 70 28- احقاف 24 43- فجر 6
14- هود 53 29- احقاف 24 44- فجر 7
15- هود 50 30- احقاف 2 45- فجر 8
