غلامعلی‌خان سلانه سلانه از پله‌های حمام بالا آمد. کمی ایستاد و نفس خود را تازه کرد و باز به راه افتاد. هنوز دو قدم برنداشته بود که دوباره ایستاد.

یک سه تار نو و بی‌روپوش در دست داشت و یخه‌ی باز و بی‌هوا راه می‌آمد. از پله‌های مسجد شاه به عجله پایین آمد

«سَماحه» دختر کوچکی است، هفت سال بیشتر از عمرش نمی‌گذرد. او دخترک باهوشی است که در زیر چادرها و در دامن صحراها در میان قبیله «کِنده» زندگی می‌کند