پسر قصه‌ی ما اصلاً دقت نمی‌‌‌کرد. یک شب پدرش به او گفت که از خویشاوندانش دعوت کند تا برای شام به خانه‌‌‌ی آنها بیایند؛

گلاره یک شاخه‌‌ی گل دید که پر از بذر بود، اما داشت می‌‌‌شکست. گلاره خیلی مراقب شاخه‌‌ی گل بود تا بذرهایش همه‌‌‌جا پخش شود و همه‌‌‌ی صحرا پر از گل شود.

حمید می‌‌‌خواست قایق کاغذی‌‌‌اش را در آب بیندازد. ناگهان باد تندی وزید. حمید نمی‌‌دانست باد از کجا می‌‌آید. او می‌‌‌خواست خانه‌‌‌ی باد را پیدا کند...