اون روزهایی که هنوز هیچ خونه‌‌ای نبود، یه درخت بود که خیلی مهربون بود. اسم این درخت، شاخه‌‌‌طلایی بود. شاخه‌‌طلایی به همه‌‌ی پرنده‌‌ها جا می‌‌داد تا روی شاخه‌‌های اون لونه درست کنن...

مریم کوچولو به خرس‌‌‌های قطبی خیلی فکر می‌‌‌کند... او یک روز یک کتاب درباره‌‌‌ی خرس‌‌‌های قطبی هدیه گرفت. مریم در کتاب، عکس چند بچه‌‌‌خرس سفید را دید.

روزگاری، درخت انجیری بود که میوه نداشت. درخت از این بابت بسیار ناراحت بود. چون آدم‌های بسیاری از کنارش می‌گذشتند؛ اما هیچ‌کدام نگاهش نمی‌کردند.