بایگانی/آرشیو برچسب ها : جانگ شو

«سبزک» طوطی زیبایی بود که بال‌وپرهای زرد و سبزی داشت. منقار سرخش همراه با کاکل زیبای روی سرش و چشمان گرد و سیاهش جلوه و زیبایی خاصی به او می‌داد. تمام بچه‌های محله او را دوست داشتند و هرروز صبح پیش او می‌آمدند...

پستچی محله یک نامه برای خانم مرغه آورده بود. خانم مرغه هم پس از باز کردن نامه این‌طور خواند: «دوست عزیزم، خانم مرغه سلام! من ده تخم گذاشته‌ام، دلم می‌خواهد آن‌ها تبدیل به ده جوجه‌ي سالم بشوند. تو این کار را به‌ خوبی میدانی لطفاً بیا و کمکم کن. متشکرم.»

برف سفیدی سرتاسر کوهستان را پوشانده بود و هیچ موجود زنده‌ای دیده نمی‌شد. اما، روباه مکاری که خیلی گرسنه بود در میان برف و یخ به دنبال غذا می‌گشت. روباه مکار می‌دانست که خانه مرد شکارچی در همان دوروبر است. حتماً او هم برای شکار از خانه بیرون رفته است.

عروسکی بود که جنسش از آهـن بـود. به همین دلیل عروسک‌های دیگر او را «آهنی» می‌نامیدند. همه او را دوست می‌داشتند و البته او دوستان زیادی داشت که جنسشان از چیزهای دیگر بود.

در خانه‌ي «شیلی» کوچولو یک مرغ خیلی خیلی چاق زندگی می‌کرد. خانم مرغه هرروز صبح یک تخم خیلی خیلی بزرگ می‌گذاشت. مادر نیز بلافاصله آن را برای شیلی درست می‌کرد و به ‌عنوان صبحانه به او می‌داد.