فیلاس فاگ یکی از شنوندگان پروپاقرص بحث درباره «سرقت بزرگ بانک لندن» در سال 1872 بود. یک‌شب او روی صندلی راحتی‌اش در کلوب نشسته بود و سه نفر از دوستانش درباره‌ی سرقت بانک صحبت می‌کردند. - چقدر از بانک سرقت شده، رالف؟ ... - پنجاه‌وپنج هزار لیره.

گاو نری به پایین آبگیری پر از بوته‌های نی آمد تا آب بنوشد. هنگامی‌که گاو با وزن سنگین خود، شِلِپ در آب پرید، پایش را روی یک قورباغه‌ی جوان گذاشت و آن را در گل و لای زیر پایش له کرد .

خرچنگِ مادر به پسرش گفت: «آخه چرا اینطوری یک بری راه می روی؟ تو باید همیشه مستقیم (رو به جلو) راه بروی و انگشتان شست پایت را به سمت بیرون بچرخانی.»

می‌دانید که لاک‌پشت، خانه‌اش را روی پشتش حمل می‌کند. مهم نیست چقدر تلاش کند، (هرقدر هم تلاش کند) نمی‌تواند خانه‌اش را ترک کند.

روزی روزگاری بره کوچولویی بود که شاخ های درحال رشدش او را به این فکر انداخت که یک بز نر بالغ شده و می تواند از خودش مراقبت کند.

عشق یعنی دو مرغ دریایی بر فراز کشاکش امواج پرگشوده به شکل پروانه در طوافی به قدمت خورشید

سلام. مدیر سایت ایپاب‌فا هستم. بعد از مدتها تصمیم گرفتم به «وبلاگ مدیر» سر بزنم و چیز تازه ای بنویسم.

دریاچه‌ی زیبایی بود، آبی آبی. این دریاچه کنار کوه‌هایی پر از درختان سبز قرار داشت. توی دریاچه پر بود از ماهی‌های رنگارنگ. روی دریاچه پر بود از قوهای سفید و زیبا؛ اما بین این قوهای سفید، قوی سیاه قشنگی بود که از رنگ خودش خوشش نمی‌آمد.

مریم و نرگس، دو دوست کوچولو و خوب هستند که خانه‌هایشان کنار هم قرار دارد و فقط با یک دیوار آجری کوتاه از هم جدا می‌شود. آن‌ها بیشتر ساعت‌های روز را باهم می‌گذرانند، بازی می‌کنند، به قصه‌هایی که مادرانشان تعریف می‌کنند گوش می‌دهند و خانه‌ی یکدیگر به مهمانی می‌روند؛

در یک روز قشنگ بهاری، خرگوش کوچولو به‌طرف خانه‌ی جوجه‌تیغی می‌رفت که از او دو تا سیب بگیرد. توی راه آواز می‌خواند و با پروانه‌ها بازی می‌کرد. همین‌طور که راه می‌رفت ناگهان پایش به چیزی خورد. به زمین که نگاه کرد دید یک کتاب روی زمین افتاده.