یکی بود، یکی نبود. غیر از خدای مهربان هیچ‌کس نبود. در کنار جنگل بزرگی، هیزم‌شکن فقیری زندگی می‌کرد. هیزم‌شکن پسر کوچکی داشت.

روزی روزگاری در دهکده‌ای، مرد کشاورزی با خانواده‌اش زندگی می‌کرد. او سه دختر داشت. دخترها نجیب و مهربان بودند، اما دختر کوچک که بیوتی (زیبا) نام داشت، از دو خواهر دیگرش زرنگ‌تر و مهربان‌تر بود.

روزی روزگاری، استاد کفاشی با همسرش زندگی می‌کرد. این پیرمرد و پیرزن، خیلی مهربان بودند. استاد کفاش کفش‌های خوبی می‌دوخت و پول زیادی به دست می‌آورد، اما پولدار و ثروتمند نبود.