قنبر و کریم در زیر آفتاب داغ، بیابان عرق‌ریزان به‌طرف شهر و خانه‌شان می‌رفتند. قنبر که چهره‌ای آفتاب‌سوخته و بدنی تنومند داشت، جلوتر و کریم پشت سرش هن‌هن‌کنان راه می‌رفت.

در زمان‌های قدیم در دهکده‌ای مدرسه‌ی بزرگی وجود داشت که حدود صد دانش‌آموز شب‌ها می‌آمدند و با صدای بسیار بلند درس می‌خواندند. بعضی وقت‌ها که بچه‌ها برای رفتن به خانه‌هایشان دیرشان می‌شد

در سرزمینی در کنار چشمه‌ای پرآب، تعدادی فیل به خوبی و خوشی زندگی می‌کردند. چشمه، صاف و زلال بود و وقتی‌که عکس آسمان و ابرها در آن می‌افتاد، مانند تابلویی زیبا به نظر می‌رسید که تغییر شکل می‌داد.