در زمان‌های قدیم، یک پسر جوان در خانه‌ای در استان «گانگ وُن شمالی» نزدیک دامنه‌ی کوه الماس زندگی می‌کرد. او خیلی فقیر بود، به همین خاطر برای به دست آوردن پول هرروز به کوه می‌رفت و هیزم می‌شکست

دوران اولیه‌ی تاریخ بشر، دوره‌ای بود که مردم یکدیگر را می‌خوردند. آن‌ها همدیگر را مانند حیوانات اهلی می‌دیدند و هر جا گیرشان می‌افتاد، سلاخی می‌کردند.

در بیشه‌ای دور، کلاغی روی درختی لانه داشت. او غمی بزرگ داشت که روزگارش را مانند رنگ پرهایش سیاه کرده بود. غمی که راه چاره‌ای برای آن پیدا نمی‌کرد.