دنیای نوجوانان

یکی بود، یکی نبود غیر از خدا هیچکی نبود، خدا این آسمان را آفرید. بعد زمین را میان آسمان آفرید. زمین به بزرگی این روزهایش نبود، خیلی کوچک‌تر بود. خدا دورتادور زمین کوچک، کوه‌ها را آفرید که خیلی بلند بودند.

سام، پسر نریمان، جهان‌پهلوان بود - پهلوان هفت‌کشور. خاندان سام همه از پهلوانان بودند؛ جهان‌پهلوانان، جنگاورانی بودند توانا، و به دادگری و بخشش و بخشایش بر زابلستان فرمان می‌راندند؛ و زابلستان همان سیستان است.

فرمانروای یکی از سرزمین‌های دوردست و همسرش از این‌که بچه‌ای نداشتند بسیار افسرده و پریشان بودند. زمان می‌گذشت و همسر فرمانروا -که زنی با زیبایی چشمگیر بود- روزبه‌روز بیشتر دچار افسردگی می‌شد؛

یکی بود یکی نبود. پسری بود به نام هانس که از اون پسرهای خوب روزگار بود؛ خوش قلب و مهربون، باگذشت، فداکار و خلاصه همه خوبی‌های دنیا یکجا توی این پسر جمع بود. اما این پسر فقط يك عیب کوچولو داشت و اونم سادگی بیش از حدش بود.

صدها سال پیش مردی فاضل و دانش‌دوست زندگی می‌کرد که اسمش ابوسعید اصمعی بود. این ابوسعید هم، مثل همه آدم‌های شیفته دانستن، از صبح تا شام کارش مطالعه و تحقیق بود و یک‌لحظه هم دست از جستجو در راه علم برنمی‌داشت.