کودکی نورسیده بودم من __ تازه‌تازه گشوده لب به سخن

اسب چوبی اسب چوبی __  با تو من رفتم سفرها

شب‌ها چراغ مهتاب__ با نور سیم‌گونش

با درخت گفت باد___ سبزپوش سرفراز شاد!

سینه هامان سرای امید است*** چشم‌ها مان فروغ خورشید است