توی یک مزرعه قشنگ لابلای خوشه های گندم چند شاخه گل قشنگ روییده بود و یاسمن که به همر اه نسترن، خواهرش، توی مزرعه قدم می زدند تصمیم گرفت که اون شاخه گل زیبا رو بچینه و با خودش به خونه بیاره.

دختری به نام سحر با خانواده اش توی یک شهر کوچک زندگی می کرد. سحر یک خواهر و دو برادر بزرگتر داشت. روز تولد مادر سحر نزدیک می شد و بچه ها تصمیم گرفتند برای مادر هدیه بخرند.

خیلی خیلی پیش‌ها، قدیم‌ها، کنار یک دِه، دوتا برادر، توی یک کلبه‌ی گِلی که خیلی کهنه شده بود زندگی می کردند. تنها دارایی آنها یگ گاو بود و دو تکه زمین. برادر کوچکتر این گاو را خیلی دوست داشت.

الاغی بود که در جزیره‌ی کوچکی زندگی می کرد. همه صداش می‌کردند: «اُلی». خانم الاغه هرروز توی جزیره می‌گشت، علف می‌خورد و با مرغ‌های دریایی صحبت می‌کرد...

آخرین روزهای پاییز بود و هوا سرد و برفی. آقاموشه کیسه‌ی گندمی به دوش گرفته بود و آن را به خانه می برد. او خوشحال بود که یک غذای حسابی برای زمستان گیر آورده...