قصه های شیرین فیه ما فیه مولوی

سیلیِ غیبی

نویسنده: مولانا جلال‌الدین محمد بلخی

بازنویس: محمدکاظم مزینانی

روزی، پیش‌نمازی این آیه را در نمازش می‌خواند: «عرب‌ها بدترین کافران و دو رویانند.» از اتفاق، یکی از بزرگان عرب در آنجا بود و سیلی سختی بر چهره‌ی پیش‌نماز کوبید. او به‌ناچار در رکعت دیگر، این آیه از قرآن را خواند: «البته از عرب‌ها، کسانی هستند که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده‌اند.» آن بزرگ عرب، با خشنودی سری تکان داد و گفت: «آفرین بر تو باد!»

ما اما هر دم از غیب سیلی می‌خوریم و باز کار خود را دنبال می‌کنیم؛ آن‌چنان‌که در دنیا فرومی‌رویم و از دل او بیرون می‌افتیم.