بایگانی/آرشیو برچسب ها : دیو

در زمان‌های قدیم، مرد زاهدی در دهکده‌ی کوچکی می‌زیست. او مردی بود نیکوکار و خداشناس و همیشه به همسایگان خود کمک می‌کرد و از مردم فقیر دستگیری می‌نمود، خلاصه می‌توان گفت که او بیش‌ازاندازه نیکوکار و درستکار بود.

روزی روزگاری توی سرزمینی دورافتاده، شاهزاده‌ی شجاع و خوش‌قیافه‌ای زندگی می‌کرد. ولی اینجا اون سرزمین نیست. اینجا قصر ارباب من علاءالدین پانزدهم است.

کاروانی بزرگ در بیابانی بی‌آب‌وعلف گرفتار آمده بود و مسافران آن در پی آب می‌گشتند. ناگهان چاهی یافتند؛ بزرگ و ژرف. با شادمانی سطلی را به ریسمانی بستند و میان چاه فرستادند، اما ریسمان پاره شد.

تو سرزمین گل‌ها یه جایی اون دور دورا پای یه کوه بلند شبیه یک کله‌قند یه شهر بندری بود که توش پر از پری بود یه شهر مثل گُلِستون زندگی می‌کرد تو اون پریِ کوچک ما با مامان و با بابا

روز روزگاری در دهکده ای یک اسباب بازی ساز به نام هَندرز با همسر و پسرش زندگی می‌کرد. اون صبح زود از خواب بلند می شد، مقداری خاک رس جمع می کرد و صبح رو به طراحی و ساخت انواع و اقسام اسباب بازی ها می‌پرداخت: شیر، اسب، ارابه، شاه، فرشته ها و پرنسس.