ایپابفا: دنیای کودکی قصه های صوتی کودکان، داستان و بیشتر
مولانا گفت: کسی نزد سید برهان‌الدین آمد و گفت: «ستایش تو را از فلانی شنیدم.» سید گفت: «آیا او مرا می‌شناسد که ستایشم می‌کند؟ اگر از روی سخنانم شناخته که نشناخته است، اما اگر به‌راستی از اندرونم آگاه شده باشد، پس ستایش او درست است.»
بخوانیدTimeLine Layout
اردیبهشت, ۱۴۰۱
-
۱۹ اردیبهشت
قصه های شیرین فیه ما فیه: دیگ زرین و شلغم!
در این دنیا اگر همه‌چیز را فراموش کنی باکی نیست. تنها یک‌چیز را نباید از یاد برد. تو برای کاری به دنیا آمده‌ای که اگر آن را به انجام نرسانی، هیچ کاری نکرده‌ای.
بخوانید -
۱۹ اردیبهشت
زندگینامه کوتاه جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا
مولانا چهارده‌ساله بود که همراه خانواده‌اش از شهر بلخ بیرون آمد. پدرش - بهاء ولد - شیخ بزرگ شهر، باید به‌ناچار دیار خود را ترک می‌گفت. شاید رنجیده‌خاطر از محمد خوارزمشاه و یا هراسان از یورش مغول‌ها.
بخوانید -
۱۸ اردیبهشت
قصه کودکانه: تیغ تیغو | جوجه تیغی به دنبال همسر مناسب می گردد
جوجه‌تیغی جوانی بود به نام تیغ تیغو. با آمدن بهار، او هم از خواب زمستانی بیدار شد. خمیازه‌ای کشید و گفت: «چقدر خوابیدم! مثل‌اینکه بهار شده.» بعد با آب چشمه صورتش را شست و به راه افتاد.
بخوانید -
۱۸ اردیبهشت
قصه کودکانه: شن کش و بیل و آبپاش | به جای رئیس بازی، به هم کمک کنیم!
در گوشه‌ی باغ بزرگی، یک انباری کوچک بود. آنجا پر از وسایل باغبانی بود. آن شب در انباری، بین شن کش و بیل و آبپاش دعوا شده بود. آن‌ها داد می‌زدند و سر هم فریاد می‌کشیدند.
بخوانید -
۱۸ اردیبهشت
قصه کودکانه: مغازه‌ی دُم فروشی | خدا تو را هرجوری آفریده، قشنگ هستی
در شهر حیوانات خانم سموری بود که مغازه‌ی دُم فروشی داشت. در مغازه‌ی او همه جور دمی پیدا می‌شد. خانم سمور با وسایل مختلف، دم‌هایی مثل دم واقعی درست می‌کرد و می‌فروخت.
بخوانید -
۱۸ اردیبهشت
قصه کودکانه: مو فرفری و موقرمزی | آدم باید مرتب و منظم باشه!
در شهر آدم کوچولوها، دو کوتوله بودند. اسم یکی مو فرفری بود و دیگری موقرمزی. آن‌ها یک خانه‌ی کوچولو داشتند و باهم در آن زندگی می‌کردند. مو فرفری مرتب و موقرمزی نامرتب بود. اتاق مو فرفری تمیز و منظم بود.
بخوانید -
۱۸ اردیبهشت
قصه کودکانه: گوریل نارگیلی | فکر کردن خیلی خوبه!
در جنگل سبز و پردرختی چند گوریل زندگی می‌کردند. آن‌ها باهم دوست بودند. از صبح تا شب از شاخه‌ها آویزان می‌شدند و بازی می‌کردند. موز و نارگیل می‌خوردند و سروصدا راه می‌انداختند.
بخوانید -
۱۲ اردیبهشت
قصه کودکانه: تخمه سیاه خوش‌شانس
«سیاهه» کی بود؟ یک تخمه سیاه کوچولو بود که توی دل یک هندوانه زندگی می‌کرد! هر جا را که نگاه می‌کرد، قرمز بود. یک روز حوصله‌اش از آن همه قرمزی سر رفت. جَستی زد و از توی هندوانه بیرون پرید.
بخوانید -
۱۱ اردیبهشت
قصه کودکانه: پسری که اسم نداشت! | اسم باید کوتاه و به یادماندنی باشه!
یکی بود و یکی نبود. در روزگار خیلی‌خیلی قدیم، پسر کوچکی بود که با پدر و مادرش، توی کلبه‌ای نزدیک جنگل زندگی می‌کرد. اسم پسرک چی بود؟ هیچی! او اصلاً اسم نداشت. پدر و مادرش اگر با او کاری داشتند، صدایش می‌کردند: «آهای» یا «اوهوی»
بخوانید
