ویدیو

روزی روزگاری در شهر کوچکی در دوردست‌ها، دو یتیم با نام‌های النور و برادرش توبی زندگی می‌کردند. النور خیلی سخت کار می‌کرد. گاهی به‌عنوان پیشخدمت برای بازرگان‌ها و گاهی به‌عنوان فروشنده. اما وقتی‌که خشک‌سالی به قلمرو آن‌ها رسید، همه‌ی بازرگان‌ها آنجا را ترک کردند.

روزی روزگاری توی سرزمینی دورافتاده، شاهزاده‌ی شجاع و خوش‌قیافه‌ای زندگی می‌کرد. ولی اینجا اون سرزمین نیست. اینجا قصر ارباب من علاءالدین پانزدهم است.

توی کلبه‌ی کوچکی وسط زمینی بی آب و علف، آفتاب سوخته و بایر، پیرزن فقیری به همراه یک دختر زندگی می کردند. پیرزن، پژمرده و ترشرو بود و مدام با خودش حرف‌های مبهم می‌زد. دختر که اسمش «فینولا» بود مثل غنچه‌ی گل سرخ، شیرین و باطراوت بود.

روزی روزگاری در ساعات اولیه‌ی یک روز بهاری، دو فرشته با دوربین‌های شکاری چوبی - که جلوی چشمهایشان بود- بالای تپه‌ای ایستاده بودند و قلمرو «اوسیدیا» را زیر نظر داشتند.

روزی روزگاری پسری به نام لئو در جزیره‌ی کوچک مورانا زندگی می‌کرد. لئو پسر سخت‌کوشی بود که با عمو و عمه‌اش زندگی می‌کرد. بااینکه لئو آن‌ها را خیلی دوست داشت؛ ولی در آرزوی دیدن مادرش بود. در مارانا شایعه شده بود که مادر لئو به جنگ تاریک رفته و دیگه هرگز کسی اونو ندیده...

در روزگاران شاد، در فصل کریسمس، خیابان‌های یک شهر خاص پر از جنب و جوش مردم و خنده‌های پرشور آنها بود. مثل این بود که گرمای این فصل، وارد قلب‌های شاد همه شده بود....همه به جز ایتان....

روزگاری در کشور زیبای فرانسه زن زیبایی به نام ماتیلدا زندگی می‌کرد. او همیشه به‌ظاهر خودش اهمیت می‌داد و نگران بود که نکنه چیزهای زیبایی نداشته باشه. ماتیلدا با یک کارمند ساده به اسم ویکتور که در وزارت آموزش‌وپرورش بود و حقوق مناسبی می‌گرفت ازدواج کرده بود و سعی می‌کرد نگرانی‌های خودش را بروز ندهد.

روزی روزگاری در شهر شلوغ لندن دختر کوچولویی به نام رُزاموند زندگی می‌کرد. او همه‌ی چیزهای قشنگ را دوست داشت و هیچ‌وقت به تصمیم‌های عجولانه‌اش اهمیتی نمی‌داد.

بیش از نیمی از سیاره‌ی ما را آب فراگرفته. رودخانه‌ها، اقیانوس‌ها و جویبارها. قصه‌ی  ما هم درست از همین‌جا شروع می‌شه. در اعماق این اقیانوس یک قطره زندگی می‌کنه.

این موضوع سال‌های خیلی دوری در کشور هند اتفاق افتاد. یک مادر جوان به همراه پسر کوچولوش باید به روستای دوری می‌رفت. برای همین باید از جنگل زیبایی عبور می‌کرد. مادر از این‌که فرزندش به خاطر شنیدن صدای پرنده‌ها هیجان‌زده بود خیلی خوشحال شده بود.