هر وقت حسن آقا را می‌بینیم می‌گوییم: «خوب، چطور شد؟ موفق شدی؟» می‌گوید: «نه، نشد، باز غارغار کرد.»

گفتم، جناب صداقت، من می‌گویم بیایید یک‌چیزی بگوییم، هر چه باشد، باشد، فقط بگوییم. حتی می‌شود همه‌مان، باهم حرف بزنیم.

ساعت چهار و نیم بود. همه هم تا پنج مسلماً نمی‌رسیدند. میز آماده بود. فقط یخ کم داشت و ماست و خیاری، دربازکنی، چیزی. مقصودی اگر می‌رسید کمک می‌کرد.